Ik vertrek en hoop thuis te komen

Ik begeef mij op weg naar een bedevaartsoord genaamd  Santiago de Compostela.
Ik hoop daarbij een ruimtelijke grens tussen twee domeinen te overschrijden.

1. het  domein van mijn  alledaagse en vertrouwde leefomgeving, het domein van 'thuis'.
Ik zal mij losmaken van (t)huis, het dorp Aduard waar ik woon. de provincie Groningen, en Nederland als land. Om thuis te komen bij mijzelf en mijneigen spiritualiteit.
2. anderzijds betreed ik het domein van het onbekende, het andere waar ik zo naar verlang. Het nieuwe, het domein van 'uit'.
Mijn vertrek naar Santiago de Compostela is een daad van geloof, van verwachting, van op zoek gaan naar de voetsporen van mijn bestaan, van mijn roots.
Ik vertrek met het verlangen om de voettocht te volbrengen, tot het einde van de reisbestemming. Ik sta open voor een spirituele ontmoeting met dat wat sacraal is. Ik hoop op een stukje verdieping door de lengte van de voettocht (ruim 800km) en door de moeilijkheden en tegenslagen die ik onderweg zal tegenkomen. Ik ben er echter van overtuigd dat ik alle vijandige of vreemde ruimte die zich aandienen, zal overwinnen. Ik zal op de proef gesteld worden, maar ik ga niets uit de weg. Ik zal het laten komen en het weer laten gaan. Dat wat niet van of voor mij bedoeld is, zal ik aankijken en voorbij laten gaan. Het is een uitdaging welke ik niet uit de weg zal gaan.

Het is al vast begonnen. Ik voel het. Ik ga het aan, zonder twijfel, zonder schroom. Ik heb er ZIN in.